Ondernemerschap wordt weer een dingetje in de keukenbranche

Of de gouden tijden weer terugkomen, valt nog te bezien. In de afgelopen coronajaren investeerde zo’n beetje iedere consument namelijk in de look and feel van de eigen woning en het werd al snel duidelijk: het bedrijfsleven dat actief was in en om het huis spinde volop financiële garen bij de pandemie. Covid-19 was -wat dat betreft- een geschenk uit de hemel. Je zou bijna de komst van een volgend virus wensen! Zelfs als je slechts een ‘beetje’ kon ondernemen, dan nog scoorde je prima afzet en omzet. Maar dát wordt anders. Ondernemerschap (maar dan ook écht ondernemerschap) wordt weer een dingetje in de keukenbranche.

Als je zo je oor te luister legt, dan gaan we zware tijden tegemoet. Er is een toename van het aantal faillissementen onder keuken­speciaalzaken, zo vernam ik en als u deze editie van uw lijfblad goed leest, dan ziet u ook wie dat heel specifiek beweert. Daarnaast zijn de jaarcijfers van brancheorganisatie APPLiA klip en klaar. Elders in deze Keukenbouw leest u een samenvatting van wat men daar onlangs publiceerde: een gewaarschuwd ondernemer telt voor twee! Alertheid is geboden.

En dús moeten we het weer eens hebben over ondernemerschap. Waar in 2020 en 2021 alles ‘vanzelf’ leek te gaan, zullen we er rekening mee moeten houden dat we harder moeten gaan werken voor onze centen in de komende jaren. Daar is overigens niets mis mee, want de voorspelde crises (wat die crises dan ook mogen zijn) en de te verwachten lagere dynamiek, leiden uiteindelijk altijd tot een herschikking van de verhoudingen in de keten.

Maar de vraag is hoe iedere ondernemer met zijn (keuken)bedrijf – of aanverwant aan de keukenbranche – daar zélf mee omgaat en in hoeverre hij invloed wil hebben op die benodigde herschikking.

Graag deel ik met u – beste lezer – een concreet voorbeeld. Enkele weken geleden werd ik getriggerd door een stevige discussie op LinkedIn. Nee, ik ga hier geen namen van ondernemers noemen – dat zou flauw zijn – maar ik was toch verbaasd dat deze ondernemer (eigenaar van een ontwerpstudio van droomkeukens ) helder verwoordde op het sociale medium dat ‘het bedrijf nooit keukens zou verkopen aan klanten die klootzakken zijn’. 

Deze ondernemer had een fikse discussie gevoerd met de klant (de klootzak dus) omdat er iets niet in de opgegeven maatvoering bleek te kloppen. Lang verhaal kort: de ondernemer gaf de schuld aan de klant, die verkeerde maten zou hebben doorgegeven. 

De reacties onder deze LinkedIn-post bleken eensgezind. Want, als je een keuken ontwerpt – als professioneel bedrijf – dan zorg je er toch voor dat je zélf de regie hebt over het gehele ontwerpproces, dus ook over de maten? Daarvoor ben je toch De Ontwerper? Het waren de vragen die deze ondernemer logischerwijze werden gesteld. “Waarom heb je zelf niets opgemeten?”

De LinkedIn-post van deze ondernemer bleek dus niet de beste reclame voor het bedrijf maar de betreffende ondernemer nam ook een verstandig besluit in de dagen na de publicatie: het bericht werd van het sociale medium verwijderd. 

Deze casus is mooi om ons allemaal aan het denken te zetten. Als eerste: het is echt niet verstandig om de klant meteen een ‘klootzak’ te noemen, laat staan hierover te publiceren. Mens, Erger Je Niet! Daarnaast is het echter wél verstandig om te kijken waar je zelf de regie kunt pakken om potentieel gedoe bij voorbaat te elimineren. Iets met ‘regeren is vooruitzien’. In tijden waarin je écht moet ondernemen, zit je immers niet op onnodig gedoe te wachten. Dan heb je juist al je energie nodig om niet te verzuipen, toch te groeien en uiteindelijk te bepalen wat jouw positie wordt in die herschikking van de markt. 

Want… wachten op een nieuwe verstikkende pandemie als impuls voor nieuwe opwaartse dynamiek in de branche is niet het alternatief waar we voor willen kiezen, toch?